بررسی تأثیر توانمندسازی روانشناختی کارکنان بر توانمندسازی ساختاری (مورد مطالعه: شرکت‌ سایپا)

حضور در محیط‌های به شدت رقابتی، مدیران را ملزم به توانمند نمودن مهمترین منبع رقابتی خود یعنی منابع ‌انسانی می‌نماید. توانمندسازی از دو بعد روانشناختی و ساختاری قابل تحلیل و بررسی است. بر این اساس تحقیق حاضر با هدف پاسخ به این سوال صورت گرفته است:"آیا توانمندسازی روانشناختی کارکنان تأثیر معناداری بر توانمندسازی ‌ساختاری دارد؟" این تحقیق از نوع توصیفی و پیمایشی بوده و برای گردآوری داده‌ها از پرسشنامه‌ای دو بخشی استفاده شد که 16 سوال توانمندی روانشناختی و 12 سوال توانمندی ساختاری را مورد ارزیابی قرار می‌داد. پایایی پرسشنامه با استفاده از روش آلفای‌کرونباخ برای هر قسمت بالاتر از 7/0 برآورد گردید. از طریق تحلیل روایی سازه، روایی پرسشنامه نیز مورد تأیید قرار گرفت. نمونه آماری تحقیق را نیز 319 نفر از کارکنان شرکت سایپا تشکیل می‌دادند. جهت تحلیل داده‌ها نیز دو بسته نرم-افزاریSPSS و LISREL استفاده شد. یافته‌های تحقیق نشان داد که توانمندسازی روانشناختی کارکنان اثر معنی‌داری بر توانمندسازی ساختاری‌ آن‌ها دارد. همچنین تأثیر ابعاد توانمندسازی روانشناختی شامل معناداری، شایستگی، خودتعیینی و اثربخشی بر ابعاد توانمندسازی ساختاری شامل تفویض اختیار، تسهیم اطلاعات، مشارکت در تصمیم و کنترل معنی‌دار بود و فرضیات تحقیق مورد تأیید قرار گرفتند.